Üç Semavi Dinde Ortak Olan Ahlaki Değerler Şükretmek

Şükretmek, Allah’ın verdiği nimetlere karşılık, yürekten O’na olan şükran ve sevgi duygularını dile getirmektir. Her türlü nimetin Allah’tan geldiğini ifade etmektir. İnsan samimi bir şekilde tefekkür ederse, Allah’ın nimetlerine ancak Allah’ın dilemesiyle sahip olduğunun farkına hemen varır. İnananlar, hangi durumda olurlarsa olsunlar Allah’a şükrederler. İman etmeyenler ise şükretmeyi akıllarına bile getirmezler. Şüphesiz bu büyük bir nankörlüktür.
Şükretmek, Kuran’ın çeşitli ayetlerinde bildirilen ve müminlerin gereken hassasiyeti göstererek içten yerine getirmeleri gereken bir ibadettir. Bu konudaki bir ayet şöyledir:
“Hayır, artık (yalnızca) Allah’a kulluk et ve şükredenlerden ol.” (Zümer Suresi, 66)
İncil’de de “her durumda şükredin” yazılıdır. (Selaniklilere I. Mektup, Bap 5, 18) Hz. İsa’nın hayatının anlatıldığı bölümlerde de çeşitli vesilelerle onun Allah’a şükrettiği ifade edilir. Elbette bu güzel davranış inananlar için bir örnek teşkil etmektedir.
Tevrat’ta da inananlara şükretmeleri bildirilmektedir. Bununla ilgili bazı açıklamalar şu şekildedir:
“…. Tanrı’ya övgü ve şükür ezgileri söylenirdi.” (Nehemya, Bap 12, 46)
“Kapılarına şükranla, avlularına hamd ile girin; O’na şükredin, ismini takdis edin.” (Mezmurlar, Bap 100, 4)